Van Sevenum naar huis

6 juni dag 15

In het aanpalend restaurant hebben we gisteren nog laat een hapje gegeten. Jan heeft de laatste kip besteld. Het leek wet een kippenren. Mijn portie lasagne was minder, maar het bordje werd niet leeggegeten.

We hebben ons nogmaals over de kamer verbaasd. De tv is kamerbreed en heeft het formaat van een opklapbed. Met een soort iPad aan de muur is de airco bij te stellen en ook het licht blijkt niet zomaar een lampje. 4 soorten sferen zijn mogelijk. Van romantisch tot zakelijk. De bedden zijn extreem hoog en er is net geen trapje nodig om er in te klimmen.

Het is even schrikken als we ‘s ochtends naar buiten kijken. Het lijkt wel herfst.Regendruppels op het raam en een strak wapperende vlag. De overblijfselen van het onweer van vannacht. In onze zwart-witte, zakelijk verlichte kamer met airco hebben we daar niks van gemerkt.

Een blik op de buienradar leert dat de regenkans niet zo groot is maar dat we de hele weg naar huis een vervelend windje tegen gaan krijgen. Slecht voor het gemiddelde en een vroege aankomst ligt niet voor de hand. De regen viel uiteindelijk reuze mee. Wel kil; mouwstukken en windjack gingen aan. Onderweg enorm veel omgevallen bomen gezien, vooral het stuk voor Deurne was een slagveld.

We wisten niet dat er in dit deel van Brabant zoveel kanalen liepen. In Aarle Rixtel ( Jan breekt zijn tong over deze plaatsnaam) volgden we een kanaal richting Helmond. Fout dus en rond Eindhoven bleek het Wilhelmina kanaal ook een aftakking naar het zuiden te hebben, waardoor we het vliegveld hebben gezien ( een lang gekoesterde droom van Jan ). Overigens hebben we ons door de Garmin netjes laten thuisbrengen.

Dit is nu het laatste verslag, de trip zit erop en op 3 km na hebben we 1700 km gefietst, waarvan vandaag 130 km. We hebben warme dagen gehad en een middagje regen. Ook geen lekken banden of mechanische defecten. We hebben ons aan de verkeersregels gehouden, wat vooral aan Jan is te danken. Jan heeft een paar woorden Frans geleerd en spreekt nu bonjour uit met een Haagse R. Zelf heb ik een 14 daagse cursus geduld gekregen We hebben iedere dag met veel plezier de lezers reacties bekeken met diverse inhouden. Adviserend en belerend,maar vooral ondersteund naar ons toe. Hiervoor onze dank.

Van Leverkusen naarSevenum

5 juni dag 14

Gisteren zijn we noodgedwongen een peperduur Ibis hotel ingedoken. De beurs van Keulen trekt zoveel bezoekers dat in een grote straal rond Keulen nagenoeg alle slaap accomodaties bezet zijn. En schaarste, heb ik geleerd

,drijft de prijs op. Bij een fietsvakantie voorbereiding hoort niet alleen de route vaststelling, maar ook een evenement analyse van die route. We hebben er van geleerd. Het tegenovergestelde van schaarste is overvloed. Heel veel Turkse eettentjes zijn hier in Leverkusen. Dus lage prijzen en we hebben prima gegeten tegen een spotprijs. Dat was dus een lesje economie in de praktijk.

Via de media lezen en horen we dat het behoorlijk heeft gespookt in Nederland. De codes vliegen ons om de oren. Van groen tot rood. Het leuke van code groen is dat er niets aan de hand is en dat die code dus ook niet wordt afgegeven. Bij de andere codes wordt verwacht dat je alert bent, wat je normaal gesproken dan niet hoeft te zijn ? Genoeg gebetweterd.

Oh ja , nog even over het internet hier. Bij aankomst kregen we een smal strookje papier met de wificode. Dat strookje was zo smal afgeknipt dat de underscore ook was verdwenen. Dus naar de Ibishelpdesk. Het gevolg is waarschijnlijk dat op het volgende strookje ten onrechte een upperscore staat. Dus ook problemen .

Uitgebreid ontbeten tussen beursgangers voor Keulen, het merendeel was mannelijk Om wat mee te smokkelen van het buffet was niet mogelijk. Bijtijds vertrokken en soepeltjes de weg gevonden naar de Rijn route. De Garmin bewijst goede diensten. Düsseldorf , onze angstgegner, wordt met de Garmin makkelijk genomen. Wat is het toch met die Duitsers ? Als je maar even zit of stilstaat schieten ze je aan. Ook nu weer. Een mannetje met fiets stopt , maakt een foto van ons en vertelt waar hij allemaal op vakantie is geweest in Nederland. Als bonus deelt hij nog mee dat zijn verkering in Arnhem is uitgegaan omdat zijn aspirant schoonvader Duitsers haatte.

In Krefeld lunchen we low budget op een bankje en zetten Garmin aan t werk. Het ding weet alle stoplichten van Krefeld te vinden maar hij brengt ons feilloos naar Venlo. Beetje zoeken naar een hotel en in Sevenum vinden we een Gr8 hotel. Kinky inrichting ( zie de foto’s). Dit was de voorlaatste dag waarin we Rijn en Maas nog een keer zagen.

Voor de cijfer liefhebbers : 121 km gefietst en in totaal 1567. Het weer was ondanks de waarschuwing uit zuid Duitsland ok

Morgen meer

Van Kobern naar Leverkusen

Gisteren hebben we in ons hotel Haupt(mann) gegeten. Uiteraard ging er een flesje Riesling bij. De wijn kwam uit de kelder van de eigenaar,de heer Haupt. De Nederlandse beheerder van het hotel in een jongeman, die ons van alles uit de doeken doet. Hij zit er maar goed een jaar en wil met bitterballen en erwtensoep de lokale markt veroveren.  Na het hoofdgerecht hebben we het diner onderbroken met een korte wandeling door het dorp.  Weer een dorpje met vakwerkhuizen en alles in perfecte staat. Wel veel leegstand. De bakker heeft zijn winkel gesloten en de slager heeft zijn deur dicht getimmerd Onderweg nog aan de praat geraakt met een local, die sigaarrokend een plantje stond te snoeien. Hij was uiterst tevreden over het Nederlandse voetbal.  Na ons laatste restje Riesling zoeken we ons bed op. De weg naar de tweede verdieping was zwaar.

Het weer ziet er vandaag vriendelijk uit. De verwachtingen zijn wat minder. We starten met het dagelijks ritueel van fietstassen inpakken en onder het bed kijken of we niks zijn vergeten. Ik lees nog snel even de handleiding door voor “Hundenhalter”. De tekst gaat in de ik-vorm . Er staat bijvoorbeeld “ Dass ich nicht in die Betten darf “. In grote verwarring leg ik de tekst maar weg.

De route zoeken is een makkie. We hebben erboven op geslapen. 

De laatste restjes van de Moezel worden afgelegd in een strak tempo en we zijn vlotjes bij het punt waar de moezel de Rijn instroomt. Een Chinees met een baard van 4 haren maakt een foto van ons en dan op weg naar de Rijn .  Wind pal in de rug vliegen we langs de rivier. De weg is lang niet zo mooi als de Moezelroute en dat geldt ook voor de uitzichten. Als we Keulen voorbij zijn zoeken we een hotel.  Helaas is de beurs van Keulen gestart.  Alles volgeboekt en uiteindelijk in een Ibishotel in Leberkussen beland.  Poepiduur, maar we hebben wat.  Nu de douche in

Voor de cijferliefhebbers. Vandaag 139 km gefietst in warm weer. Totaal hebben we 1446 gereden 

Morgen  meer

Van Zeltingen naar kobern-gondorf

3 juni dag 12

Het dorpje Zeltingen was verrassend. Ons gasthause leek het enige te zijn, maar overal bleken hotels en pensions te staan . Een welvarend wijndorpje zo te zien.

De eigenaar van ons gastehause is ook wijnproducent en na de maaltijd hebben we een flesje wijn gedronken in zijn tuin.

Er logeren hier 2 echtparen, mensen op leeftijd vinden wij. Wij oogsten veel bewondering met onze fietsprestatie. Meer dan 100 km per dag kan toch niet en waar zit de accu dan en slapen jullie dan iedere dag ergens anders ?

Het Duitse echtpaar uit de buurt van Aken gaat ieder jaar in Domburg op vakantie. Alle steden tussen Aken en Domburg worden benoemd en ook wordt vastgesteld dat er veel fietsen zijn in Holland.

Ons kamertje is niet groot maar heeft een goed bed en een verzorgde natte ruimte. Wat we hier betalen is bijna 3 keer minder dan het hotel gisteren, terwijl de drankje die we uit de ijskast kunnen nemen tegen kostprijs de deur uitgaan. Het begrotingstekort van gisteren is weer hersteld.

Een prima Duits ontbijt maakt Jan weer helemaal gelukkig. We worden zelfs uitgezwaaid De eerste kilometers zijn droog en daarna is de weg nat. Daar blijft het verder bij.. we passeren het ene Anton Pieck dorpje na het anderen. Het is nauwelijks echt druk onderweg. We doen onderweg een steekproef met de vraag hoeveel elektrische fietsen rijden er met personen boven de 65 jaar er op. We komen op 90 % , onszelf niet meegerekend , want dan was het percentage lager uitgevallen. Met veel wind in de rug rijden we richting Koblenz. Omdat ons baar geld op is, proberen we te pinnen in Cochem. Het lukt de oud medewerker Rabobank niet om bij de volksbank maar een cent uit de automaat te krijgen. Tegen 4 uur rijden we door Kobern Gondorf iets onder Klobenz. Staat een leuk hotel gedreven door Hollanders. We stoppen en gaan aan het bier .

Voor de cijferfetisistenwe hebben er 108 km opzitten en zeker 25 graden

Morgen meer

Van Nennig naar Zeltingen

2 juni Dag 11

Ze zijn ons kwijt, tenminste onze vaste reageerder in zuid Duitsland kan de plaats waar wij zitten niet vinden. Het dorpje nennig bestaat niet,verklaarbaar voor ons omdat het verschil tussen de letter N en de letter H voor vermoeide fietsers in het oude Duitse schrift lastig is te onderscheiden. We zitten dus in Hennig . Door het Duitse schrift zitten we nu in hotel Zur Traube en niet in Sur Traube zoals ik gisteren melde. Overigens blijft het hotel hetzelfde en de prijs helaas ook.

Gisteravond hebben onze activiteiten beperkt tot eten en een glaasje ( glas) wijn . Een Wienerschnitzel met frites en een crème brulee ( dit laatste om het afscheid van Frankrijk wat te verzachten).Eigenlijk was de keuken dicht, maar omdat hij toch open was zei de manager konden we met de pot mee-eten. Overigens bleek de keuken open omdat er een familie bijeenkomst was. We konden hiervan getuigen zijn. De man die een korte toespraak wilde houden was na een half uur klaar. Lag niet alleen aan deze ceremoniemeester maar ook aan de toehoorders , die zich met zijn toespraak bemoeiden. Ook in dit dorp heerst democratie en verstoort inspraak de snelheid. Heel herkenbaar

Dan nog wat over de WiFi: die doet het niet. Om dit op te lossen heeft de directie een “ Hinweise zur Nutzung unseres Internetzuganges” geschreven van 2 bladzijden. Het valt op in deze hinweise dat het internet van Uns is. We weten nu wie de eigenaar is. We doen het maar zonder hun internet.

Na een voortreffelijk ontbijt zonder jam vertrekken we volgetankt met water . Het wordt een tropische dag . We gaan in hoog tempo langs de moezel . Water links en druiven rechts en regelmatig onderbroken door leuke dorpjes. Vanwege de warmte besluiten we Trier niet in te gaan. Gelukkig maar, want anders hadden we de processie misgelopen Een paar honderd mensen die op ons fietspad liepen en baden. Misschien voor ons. Na de nodige waterstops zijn we in Zeltingen aangekomen en in een gastehaus beland., Heel gastvrij en met voldoende bier

Voor de cijferaars: vandaag 111 km gefietst met tropische temperaturen

Morgen meerval

Van Pont a Mouzon naar Hennig

1 juni dag 10

Gisterenavond zijn we het plaatsje doorgewandeld. Biertje gedronken op een terras, dat op het drukste punt van Pont a Mouzon lag en waar een klein jochie in een elektrisch speelgoed autootje probeerde om net niet aan het grote mensen verkeer deel toenemen.

In een piepklein eetcafé een bescheiden hapje genomen en daarna een fotoshoot van de Moezel en de abdij genomen. Prachtige symmetrisch aangelegde tuinen, met daarin moderne kunstwerken Alles is hier even mooi en een aanrader voor een bezoek Kijk maar eens op www. abbaye-premontres.com.

Nog even over gisteren . Het hotel had een wc met een sanibroyeur. Een apparaat dat achter de wc is geplaatst en dat als een soort keukenmachine de aangeboden producten vermaalt. Bij gebruik maakt hij het geluid van een raket lancering. En zoals de reclame zegt: achter iedere deur een sanibroyeur

We bestuderen de route voor morgen nog even. Onze reisleider uit Duitsland denkt dat Schengen haalbaar is. We zitten dan weer in Duitsland het land van flinke ontbijten met vlees en eieren

We gaan vroeg onder de wol. Een dagje in de warmte fietsen hapt er wel in

Vandaag uitgebreid ontbeten in de refter van de abdij. Voor Jan was er vleeswaren en kaas en op Nederlands lijkend brood. Hij geniet ervan. Het vertrek gaf wat problemen. Het kabelslot van mij werkte niet. Vader abt erbij die erg technisch was. Stelt de code in en open het slot. Had ik ( en Jan ook ) op het verkeerde maat-streepje gekeken. Schaamrood op de kaken. Al met al wat later vertrokken. De moezelroute gaat vanzelf. Mooi uitgezet en de wind erg gunstig. Metz en Thionville gaan we moeiteloos voorbij. Leuk om die steden te zien die ik anders met de auto voorbij rijd. Tegen 4 uur passeren we Schengen en gaan opzoek naar een hotel. Vanwege Hemelvaart is het druk, maar in Hennig belanden we in het duurste hotel van het dorp. Hotel sur Traube met gastvrije mensen, die alles in de perfectie uitleggen. We zitten nu in Duitsland en ik geef het stokje nu over aan Jan . Hij mag nu het woord doen

Voor de cijferliefhebbers: we hebben er 114 km opzitten en zitten nu dik boven de 1000 km. Nu even wachten op het reisadvies uit Duitsland.

Morgen meer

Van Charmes naar Pont A Mousson

31 mei Dag 9

Gisterenavond hebben we kunnen genieten van het verkeer dat langs onze kamer kwam, terwijl een groep jongelui een vergadering op straat hield. Ons hotel lijkt nauwelijks vol, terwijl de juffrouw van de receptie het tegendeel beweerde.

De keuken lag stil en we moesten maar buiten de deur eten. Er waren twee gelegenheden. Een gesloten restaurant op het plein en een Pizza tent. Deze laatste werd het en werd gedreven door een Chinees echtpaar. Het restaurant zat vol, met ook de nodige Nederlanders. Prima eten en een snelle bediening.

De voorbereiding voor morgen bestond uit de bestudering van het reisboekje met weer de nodige ergernissen. Omdat het Hemelvaartsweekend druk zou kunnen zijn proberen we een hotel te reserveren op een redelijk fietsafstand hiervandaan. Dat is niet gelukt, we zien wel en we hebben nog nooit buiten overnacht. Jan is dolblij met zijn ontbijt. Ham en kaas staan er op tafel en ik offer me op met de jam.

Met een strakblauwe lucht vertrekken we. De Garmin moet even zoeken maar dan zitten we op het fietspad langs de Moezel. Vele kilometers vlak staan ons te wachten. Maar dan “ route barree”. Das voor auto’s zei ik nog tegen Jan. Helaas moesten we de omleiding volgen en dat was niet mis.

Kilometers klimmen en na een dik een uur bereiken we route weer. Ons plan om Metz te bereiken laten we maar varen. Pont a Mousson stond al met potlood in de planning . Voor de tweede keer komen we ,nu in Nancy , een eettent tegen Een dikke salade besteld met vette gebakken aardappels erbij Jan had in ons reisboekje gelezen dat in Pont a Moussoneen abdij staat die tot hotel was verbouwd. Er was plaats en nadat we aan de juffrouw gevraagd hadden om er een bed bij te zetten, konden we genieten van de hele ambiance . We laten de foto’s maar spreken. Uiteraard even genieten van het abdij biertje . We moeten buiten de deur ergens een hapje zien te scoren.

Voor de cijferliefhebbers :Vandaag 102 km gefietst, totaal 985 km waarvan 243 vanaf de bron

Morgen meer

Van Bourbonne naar Charmes

30 mei Dag 8

De dag na het “ hoogtepunt”. We gaan op zoek naar de Moezel.

Ons hotel is er eentje uit de categorie vergane glorie en staat in een kuuroord. Er zijn nauwelijks jonge mensen te zien en de meesten in het hotel kennen elkaar.

Onze kamer grenst aan een gifgroene gang en de lift is geschikt voor 2 personen. Met onze bagage erbij is het proppen. De liftdeur gaat scharnierend dicht en werkt als een soort guillotine.

Ik realiseer me dat je na 7 dagen fietsen steeds minder te maken hebt de buitenwereld. Die beperkt zich tot de familie en vrienden. Actualiteiten bijvoorbeeld in Nederland ontgaan je . De Eufa cup finale ? We wisten het niet. De Giro zien we zo af en toe, maar dat ligt in de lijn met onze eigen activiteit

Even los van wereldse zaken heeft wel wat ontspannends; iets yoga-achtigs , een traininkje mindfulness.

Om te voorkomen dat we eindeloos moeten zoeken heb ik in het plaatsje Charmes een kamer gereserveerd. We kunnen dan weer eens een langere afstand afleggen . Tot op heden worden de dagafstanden bepaald door aanwezige ( vaak afwezige) slaapgelegenheden. Het zal wel weer verrassend zijn

Maar nu naar de dag van vandaag. Het ontbijt bestond uit een aangeklede pot jam met stokbrood. De wat oudere mensen in het hotel peuteren het zachte deel uit hun stokbrood en eten dat samen met hun pillen op

We wachten niet al te lang om te vertrekken. Eerst naar de bakker en dan op weg. Op weg betekent dat we gedurende 30 kilometer stevige hellingen hebben. Zelfs een paar van 14 %. In het plaatsje Corre pakken we het Canal de l’Est op. Gewoon 60 kilometer met sluizen. De eerste is leuk maar na minstens 50 sluizen heb je het wel gezien. Arme schippers.

De route is prachtig. Een soort intervaltraining ,3 kilometer vlak en dan een klim van 5 meter en dat 60 kilometer lang. We belanden in Charmes in het door ons gereserveerde hotel. Bagage naar de kamer gebracht en meteen een glas bier. Voor de cijferbelangstellenden 116 kilometer gefietst en in totaal bijna 900 km

Morgen meer