30 mei Dag 8

De dag na het “ hoogtepunt”. We gaan op zoek naar de Moezel.

Ons hotel is er eentje uit de categorie vergane glorie en staat in een kuuroord. Er zijn nauwelijks jonge mensen te zien en de meesten in het hotel kennen elkaar.

Onze kamer grenst aan een gifgroene gang en de lift is geschikt voor 2 personen. Met onze bagage erbij is het proppen. De liftdeur gaat scharnierend dicht en werkt als een soort guillotine.

Ik realiseer me dat je na 7 dagen fietsen steeds minder te maken hebt de buitenwereld. Die beperkt zich tot de familie en vrienden. Actualiteiten bijvoorbeeld in Nederland ontgaan je . De Eufa cup finale ? We wisten het niet. De Giro zien we zo af en toe, maar dat ligt in de lijn met onze eigen activiteit

Even los van wereldse zaken heeft wel wat ontspannends; iets yoga-achtigs , een traininkje mindfulness.

Om te voorkomen dat we eindeloos moeten zoeken heb ik in het plaatsje Charmes een kamer gereserveerd. We kunnen dan weer eens een langere afstand afleggen . Tot op heden worden de dagafstanden bepaald door aanwezige ( vaak afwezige) slaapgelegenheden. Het zal wel weer verrassend zijn

Maar nu naar de dag van vandaag. Het ontbijt bestond uit een aangeklede pot jam met stokbrood. De wat oudere mensen in het hotel peuteren het zachte deel uit hun stokbrood en eten dat samen met hun pillen op

We wachten niet al te lang om te vertrekken. Eerst naar de bakker en dan op weg. Op weg betekent dat we gedurende 30 kilometer stevige hellingen hebben. Zelfs een paar van 14 %. In het plaatsje Corre pakken we het Canal de l’Est op. Gewoon 60 kilometer met sluizen. De eerste is leuk maar na minstens 50 sluizen heb je het wel gezien. Arme schippers.

De route is prachtig. Een soort intervaltraining ,3 kilometer vlak en dan een klim van 5 meter en dat 60 kilometer lang. We belanden in Charmes in het door ons gereserveerde hotel. Bagage naar de kamer gebracht en meteen een glas bier. Voor de cijferbelangstellenden 116 kilometer gefietst en in totaal bijna 900 km

Morgen meer